Zakiszenie zielonej masy uważa się obecnie za jedyną racjonalną i uzasadnioną ekonomicznie metodę konserwacji pasz objętościowych dla przeżuwaczy. Dobrze sporządzona sianokiszonka daje gwarancję, że nasze 'Krasule’ odpłacą nam produkcją dużych ilości zdrowego mleka.
Jak wyprodukować sianokiszonkę dobrej jakości?
1. Właściwy termin zbioru
– trawy – od początku do pełni kłoszenia wiodących gatunków traw.
– motylkowe – lucerna, Koniczyna czerwona w czystym siewie lub w mieszance z trawami – od pączkowania do początku kwitnienia motylkowatych,
– zielonki strączkowe – faza strąka płaskiego,
– mieszanka zbożowa lub zbożowo-strączkowa (GPS) – dojrzałość mleczna ziarna owsa lub jęczmienia.
2. Skoszoną trawę rozrzuca się jeszcze podczas koszenia lub bezpośrednio po jego zakończeniu, by jak najszybciej rozpocząć podsuszanie. Docelowa zawartość suchej masy powinna wynosić 30-35% (jeśli materiał będzie zakiszany na pryzmie, czy silosie przejazdowym), bądź 45% (w przypadku zakiszania w belach). Czas podsuszania w warunkach słonecznej pogody 1-1,5 dnia po 2 lub 3 krotnym przetrząsaniu zielonki. Bardzo pomocna przy sprawdzaniu zawartości suchej masy jest 'reguła praczki’. Jeśli podczas wykręcania roślin nie wydobywa się z nich płyn, zaś ręce stają się wilgotne – trawa zawiera zalecaną zawartość suchej masy na poziomie 30%.
3. Czystość zakiszanego surowca. Zielonki zanieczyszczone ziemią nie są dobrym surowcem kiszonkarskim. Wynika to z faktu wprowadzenia dużej ilości bakterii 'szkodliwych’, czyli tych, które produkują kwas masłowy.
4. Po zgrabieniu w wały podsuszoną zielonkę, zbieramy przyczepą samozbierającą ( w przypadku zakiszania na pryzmie lub w silosie przejazdowym) lub belujemy prasą belującą z aplikatorem (dozownikiem) do zakiszania pasz.
5. Szybkość sporządzenia kiszonki i zamknięcia silosu (pryzmy) jest czynnikiem decydującym o jej jakości. Dlatego napełnienie silosu (pryzmy) nie powinno trwać dłużej niż 1-2 dni kolejnymi warstwami grubości ok. 25 cm. Na zakiszaną masę nanosimy zakiszasz w formie roztworu wodnego wykorzystując np. konewkę lub opryskiwacz plecakowy. Następnie dokładnie ugniatamy używając np. ciągnika.
6. Zbiornik silosowy (pryzmę) dokładnie zabezpieczamy folią kiszonkarską przed dostępem powietrza (fermentacja kwasu mlekowego – konserwująca pasze, wymaga warunków beztlenowych), a pod folię dajemy warstwę 15 cm słomy dla ochrony kiszonki przed wpływem czynników atmosferycznych ( zapobiega pleśnieniu wierzchniej warstwy biomasy).
Belę sianokiszonki możliwie jak najszybciej owijamy folią do sianokiszonek.
7. Z wieloletnich obserwacji jednoznacznie wynika, iż najlepsze rezultaty uzyskuje się stosując preparaty chemiczne oparte na kwasie mrówkowym. Dla ułatwienia procesu kiszenia zaleca się stosować środek konserwujący typu: GRASSACID P w stężeniu od 4% do 10% (4l -10l preparatu i 96l – 90 l wody). Jest to kompozycja kwasu propionowego, mlekowego i mrówkowego z solami organicznymi (propionian wapnia, propionian sodu). Stężenie preparatu uzależnione jest od jakości i rodzaju zakiszanego surowca oraz od stosowanej technologii. Dodatkowo preparat ten zmniejsza straty powodowane uszkodzeniem folii na belach czy na pryzmie