Zagospodarowanie terenów specjalnych czy też trudno dostępnych, jak np. skarpy i nasypy kolejowo-drogowe, wały przeciwpowodziowe, wysypiska śmieci, pobocza dróg oraz pasy zieleni przy drogach, wymaga dużej precyzji w doborze odpowiednich zabiegów i technik wykonania. Jednym z poważniejszych problemów przy planowaniu i realizacji obsiewu wyżej wymienionych miejsc jest umocnienie powierzchni w początkowym okresie ich użytkowania. Dotychczas najpopularniej stosowana tradycyjna metoda darniowania, czy też siewu bezpośredniego, coraz częściej jest wypierana przez nowoczesne techniki. Do współczesnych metod, wiodących obecnie prym na rynku, należy wymienić stosowanie biowłóknin oraz hydroobsiewów.
