Wielogatunkowa ruń łąkowa posiada zróżnicowane wymagania względem zaopatrzenia w składniki pokarmowe. Z tego tytułu na łąkach i pastwiskach jest znacznie trudniej ustalić odpowiedni poziom nawożenia, niż w przypadku upraw polowych, gdzie najczęściej występują monokultury. W ustalaniu optymalnego wyliczania poziomu nawożenia trwałych użytków zielonych należy uwzględnić:
– zasobność gleby,
– oczekiwaną wydajność,
– sposób użytkowania,
– przyswajalność składników pokarmowych,
– termin stosowania,
– skład florystyczny runi.
Nawożenie nawozami mineralnymi:
Azot
Roczne dawki nawożenia na użytki zielone przy zasadach agrotechniki zrównoważonej wynoszą dla gleb:
– mineralnych 100-180 kg N/ha
– organicznych 60-100 kg N/ha
Maksymalnie 60 kg N/ha na jeden odrost. Częstym błędem jest jednokierunkowe nawożenie azotem, co prowadzi do zubożenia siedliska i degradacji runi.
Fosfor
Roczne dawki P205
– na glebach mineralnych – 50-80 kg/ha
– na glebach organicznych – 80-100 kg/ha
Fosfor jest pierwiastkiem mało ruchliwym w glebie dlatego można całą dawkę nawozu wysiać jednorazowo, najlepiej jesienią ponieważ wpływa to pozytywnie na mrozoodporność runi. Drugim możliwym terminem jest wczesna wiosna.
Potas
Roczne dawki K20
– na glebach mineralnych – do 120 kg/ha
– na glebach organicznych – 120-180 kg/ha
Maksymalna dawka na jeden odrost 50 kg/ha
Nawożenie nawozami organicznymi:
Bardzo dobre wyniki daje nawożenie obornikiem raz na 3-5 lat w dawce 30-40 ton. Wykonujemy ten zabieg jesienią.
Korzyści płynące z nawożenia obornikiem:
– wprowadzenie mikro i makro elementów,
– poprawa mikroklimatu darni łąkowej i bilansu wilgoci w glebie,
– przyspieszenie odrostu na wiosnę o 7-10 dni i przedłużenie jesiennej wegetacji,
– aktywuje mikroflorę i faunę łąkową.