Wartość pokarmowa traw z gruntów torfowych w żywieniu jałowic hodowlanych
Sebastian Kozłowski, pracownik naszej firmy, posiadający gospodarstwo rolne w okolicy Łap (woj. Podlaskie), przeprowadził doświadczenie, mające na celu pokazanie wartości użytkowej mieszanek traw na torfy, wykorzystywanych w żywieniu młodzieży hodowlanej. Pracując jako doradca agrotechniczny bardzo często spotykałem się z pytaniami od rolników co robić z trawami z gruntów podmokłych? Sianokiszonka i kiszonka szczególnie z torfów, są często niechętnie pobierane przez większość zwierząt hodowlanych . W dużej mierze jest to spowodowane obecnością w runi takich gatunków jak sity, jaskry, a przede wszystkim turzyce, które są błędnie zaliczane do traw. Są to gatunki, które mają bardzo niską liczbę LWU i znacznie obniżają wartość pasz objętościowych.
Doświadczenie przeprowadziłem wspólnie z kolega na trwałych łąkach torfowych, których nie można wyorać i przekształcić na grunty orne. We wcześniejszych latach były one co roku mulczowanie przez właściciela od którego wydzierzawiliśmy powyższe grunty. Dotychczas nie posiadały, żadnej wartości użytkowej. Pierwszy pokos, który zebraliśmy był wykorzystany w naszych gospodarstwach jako ściółka. Przed drugim pokosem zastosowaliśmy sól potasową oraz saletrę, wówczas takie gatunki traw jak życica trwała, tymotka łąkowa i kostrzewa łąkowa stały się widoczne oraz bardzo się rozkrzewiły w łanie. W pierwszym roku doświadczenia zastosowaliśmy intensywne nawożenie, zyskując 2 bardzo obfite pokosy, lecz samosiewy chwastów dwuliściennych zaniżały ich smakowitość oraz wartościowość.
W drugim roku wiosną zastosowaliśmy również wysokie nawożenie azotowe i potasowe. Produkowana sianokiszonka z pierwszego pokosu ze względu na chwasty które pozostały w runi nie była chętnie pobierana przez zwierzęta
Przyrosty masy ciała u jałówek hodowlanych były słabe. Po pierwszym pokosie wykonaliśmy oprysk na chwasty dwuliścienne 0,6 L Fernando forte+ 1,5l chwastoks extra. Po zlikwidowaniu chwastów ( jak widać na dołączonych zdjęciach) kiszonka i sianokiszonka z torfu stała się smakowita ze względu na obecność w swoim składzie botanicznym tylko gatunków o wysokiej LWU.
Pasza z gruntów torfowych dla wysokowydajnych krów mlecznych pomimo wysokiego nawożenia stanowiska nie dorówna kiszonce otrzymanej z gruntu ornego utrzymanego w dobrej kulturze. Jest to związane z trudnością utrzymania torfów w dobrej kulturze agrotechniczej oraz trudnościach w oraniu torfów.
Jednak dla jałówek hodowlanych jest to idealna pasza nie powodująca nadmiernego ich zatuczania w okresie średniej i wysokiej ciąży. Jałówki utrzymywane w moim gospodarstwie w wieku 14-16 miesięcy ważą średnio 500 kg. Karmie je wyłącznie paszą otrzymywaną z łąk torfowych oraz dodaje gniecione kiszone ziarno kukurydzy, śrutę zbożową oraz dodatki mineralno- witaminowe. Utrzymywane w ten sposób zwierzęta są w dobrej kondycji przed wycieleniem a przede wszystkim koszt wychowu takiej jałówki jest tańszy w stosunku do wychowu jałowic z udziałem kukurydzy.
Uprawiając grunty torfowe i chcąc z nich zbierać dobre jakościowo kiszonki należy przede wszystkim zniszczyć chwasty które znacząco obniżają wartość pokarmowa i smakowitość otrzymywanej paszy. Zbierajac pasze z gruntów torfowych należy robić mokra kiszonkę oraz lekko podwiednieta sianokiszonkę.
Siano zbierane z gruntów torfowych mimo wykonanych oprysków i intensywnego nawożenia jest niechętnie pobierane przez zwierzęta.Trzeba również pamiętać o tym, że najbardziej wartościowymi pod względem paszowym gatunkami na grunty trofowe są: tymotka łąkowa, kostrzewa łąkowa, mietlica biaława oraz życica trwała dostępna jedynie w mieszankach klasy premium takich jak Anula Premium.
Chcąc zwiększyć poziom białka w paszy objętościowej w kolejnym roku planujemy wykonać wiosna wsiewkę w ruń koniczyny białej oraz życicy westerwoldzkiej. Taka pasza wówczas przeznaczona będzie nie tylko dla jałowic ale także i opasów.
Artykuł z katalogu nasiennego 2018 rok.